Opinberi vinnumarkaðurinn er vinnumarkaður kvenna

Sigríður Ingibjörg Ingadóttir, hagfræðingar BSRB, og Steinunn Bragadóttir, hagfræðingur hjá ASÍ, skrifa um kynskiptan vinnumarkað. Í greininni Kynskiptur vinnumarkaður, sem birtist fyrst á Vísi, segja þær að æltunin sé að birta tölfræðigreinar sem muni varpa ljósi á kynjamisrétti á vinnumarkaði til að vinna að því að kröfur Kvennaárs nái fram að ganga.

Í þessari fyrstu grein er fjallað um kynskiptan vinnumarkað sem hefur áhrif á laun kynjanna, valdahlutföll, starfsvettvang, vinnuumhverfi og aðgengi að fjármagni. „Í þessu sambandi er oft talað um kvennastörf og karlastörf. Ekki er til eiginleg skilgreining á því hvað þau fela í sér en oft er miðað við að annað kynið sé a.m.k. 60-65% af heildarfjölda starfsfólks.“

Þá segja það að konur starfi í miklum meirihluta í fræðslustarfsemi (78%) og heilbrigðis- og félagsþjónustu (72%) og um 43% kvenna á vinnumarkaði starfa í þessum greinum og langflest starfanna eru á opinberum vinnumarkaði.

„Konur eru um 47% af starfandi á vinnumarkaði. Af þeim rúmlega 100 þúsund konum á vinnumarkaði vinna tæplega 39% á opinberum vinnumarkaði, en aðeins 14% karla. Það má því segja að opinberi vinnumarkaðurinn sé vinnumarkaður kvenna en þær eru um 71% þeirra sem þar starfa. Á almenna markaðnum eru karlar í meirihluta eða sem nemur tæplega 62%.“

Í lok greinarinnar segja þær að afleiðingar kynskipts vinnumarkaðar sé að álag í starfi er að jafnaði meira á konur en karla og meira ef um kvennastörf er að ræða.

„Afleiðingarnar eru m.a. þær að konur í kvennastéttum eru líklegri en karlar í karlastéttum til að vera fjarverandi frá vinnu vegna veikinda í tvo mánuði eða lengur.“

Greinina má lesa í heild sinni hér.